Не постои специфична „чудотворна“ диета што може целосно да ја промени оваа автоимуна состојба, но сепак правилната исхрана може значајно да помогне во ублажување на симптомите и подобрување на општото здравје.
Внесот на антиинфламаторни намирници помага во смирување на воспалението на тироидата, а балансирана, нутритивно богата исхрана може да помогне во поддршка на хормоналната рамнотежа.
Истражувањата покажуваат дека елиминација на одредени компоненти (на пр. глутен, лактоза, преработени про-инфламаторни храни) во комбинација со квалитетна и разновидна исхрана резултира со подобрени параметри кај многу пациенти. Правилната исхрана е дополнение на терапијата и нејзината цел е да ви обезбеди оптимални нутриенти за тироидата и да го намали хроничното воспаление, за да се чувствувате подобро на долг рок.
| Категорија | Клучни примери | Зошто се корисни |
|---|---|---|
| Овошје и зеленчук | Шумски плодови, цитруси (но не непосредно после терапијата), јаболка, круши, брокула, тиквички, моркови, пиперки, домати, рукола | Антиоксиданти, витамини, анти-инфламаторно дејство |
| Посни протеини | Пилешко/мисиркино, посно телешко, риба (лосос, пастрмка, сардини), јајца, мешунки | Одржување мускули, метаболизам, антиинфламаторно дејство (омега 3) |
| Здрави масти | Маслиново масло, авокадо, маслинки, ореви, бадеми, ленено/чиа семе, риба | Намалуваат воспаление, богати со омега-3 и антиоксиданти |
| Безглутенски цели зрна | Киноа, хељда, ориз, просо, амарант, овес | Поддршка на дигестивното здравје, имунитетот, контрола на шеќерот во крвта и инсулинската резистенција |
| Ферментирани производи | Кисела зелка, кефир, јогурт без лактоза | Поддршка на цревниот микробиом и имунитет |
| Намирници богати со витамини и минерали кои се значајни за тироидната | Бразилски ореви (селен), семки од тиква (цинк), лосос (вит. Д) | Корекција на честите дефицити, конверзија на неактивните хормони во активни, модулирање на имуната функција |
| Категорија | Причина / Ризик | Типични примери |
|---|---|---|
| Глутенски житарки | Можна автоимуна реакција, воспаление (за да сте сигурни пробајте со елиминациона диета) | Пченица, ’рж, јачмен, бел леб, обични тестенини, сосови и слично |
| Рафиниран шеќер и слатки | Инфламација, инсулински пикови | Газирани сокови, бонбони, торти, индустриски колачи |
| Рафинирани житарки / Брза храна | Нутритивно сиромашни, содржат транс масти и активираат воспаление во телото | Бел леб, чипс, помфрит, бургер пецива, пица |
| Заситени и транс масти | Зголемен кардиоризик и воспаление | Колбаси, сланина, пржена брза храна, палмино масло (вишок) |
| Алкохол и многу кофеин | Намалена апсорпција на тироксин, иритација на желудник | Кафе <60 мин по лекот |
| Соја (изофлавони) | Гоитроген ефект, мешање со лекот | Тофу, соино млеко, соја сос – внес неколку часа подоцна и умерен внес |
| Прекумерен јод | Може да го влоши автоимуниот процес | Алги, суши, многу јодирана сол, јодни суплементи |
Иако кај некои лица исклучувањето на глутенот може да доведе до подобрување на симптомите, тоа не значи дека треба доживотно да го елиминирате, особено ако не сте сигурни дека токму тој е причината.
Доколку не сакате веднаш да правите лабораториски испитувања, можете да започнете со елиминациски пристап: исклучете го глутенот во период од 4 до 6 недели, водете дневник за симптомите, а потоа во наредните две недели полека повторно воведувајте глутен и анализирајте како реагира телото.
За да бидете сигурни дали имате целијакија, најдобро е да направите лабораториски серолошки скрининг, тоа е тест за антитела насочени кон ткивната трансглутаминаза (tTG-IgA). Доколку резултатот е позитивен, тоа укажува на висока веројатност за целијакија и тогаш е неопходно строго да се придржувате кон безглутенска исхрана. Но ако резултатот е негативен, нема потреба од доживотно избегнување на глутен.
Исто така, важно е да се потенцира дека целијакијата и глутенската нетолеранција се две различни состојби.
Целијакијата е автоимуно, имунопосредувано заболување, при кое внесот на глутен предизвикува сериозна имунолошка реакција и оштетување на слузницата на тенкото црево. Се дијагностицира преку специфичните антитела (спомнати погоре) и/или биопсија, и бара доживотно строго избегнување на глутен.
За разлика од тоа, глутенската нетолеранција (или нецелијачна чувствителност на глутен) не е автоимуна, ниту алергиска реакција. Таа претставува неможност за целосна дигестија на протеините од житарките што содржат глутен, што може да доведе до гастроинтестинални симптоми како надуеност, болки, пореметена столица, замор и слично.
Иако не го оштетува директно цревниот епител како кај целијакија, овој вид на нетолеранција може индиректно да влијае врз здравјето на тироидната жлезда, особено кај лица со Хашимото. Преку нарушување на цревната бариера („leaky gut“) и хронично ниско ниво на воспаление, може да се влоши автоимуниот процес.
Елиминациската диета и исклучување на глутен во период од 4-6 недели и притиоа анализа на симптомите и општата состојба ќе ви дадат најјасна слика за тоа како глутенот влијае на вашето целокупно здравје.
Многу лаборатории рекламираат тестови за нетолеранција на храна со испитување на многу намирници меѓу кои и глутенот, но не се залетувајте по такви испитувања кои мерат IgG антитела кои само покажуваат дека храната сте ја консумирале, а не дека предизвикува некаква имунолошка реакција или нетолерантност.
Коментари